Het kindje Jezus in de wastobbe
Katheryna van Arkel (+1451) woonde met een aantal devote vrouwen in het Meester-Geertshuis te Deventer. Zij was op haar achtste blind geworden, maar inwendig werd ze bijzonder verlicht door Gods genade. Een speciale devotie had Katheryna tot het leven van Jezus, vooral zijn geboorte zette haar in vuur en vlam:
Sij plach oec inderselver hoechtijt dicwile in die loyve te gaen, daer men die cleder wasschet, ende daer oer devocie te hebben. Want die loyve plach si te trecken, alsoft dat opene huys hadde geweest, daer onse lieve Here in geboren wert. Ende den stien, daer men die cleder ynne spoelt, plach si te hoelden voer die cribbe, daer Hi van Sijnre liever moder, doe Hi geboren was, in geleget wert. Ende hierom stont si dicwile voer desen stien op oeren knyën mit groter devociën ende ynnicheit ende mit overvloedigen tranen. Ende was alsoe wonderlike vuerich ende yngekiert totten kynde Ihesu, dat die zusteren, die si ondertijden bekeken, als si myende dat si daer allene was, overmids oeren devoten manyeren tot ynnicheit ende tot tranen mochten verwecket worden.
Op een tijt was si in deser loyven ende gebructe daer oere devociën, alsoe si plach. Ende doe hoerde een zuster soe wonderliken zueten sanck boven op der loyven van voegelkens, dat si nye oer levedage soe zueten sanck van voegelen gehoert en hadde. Ende daer en is gien twyvel aen, ten weren engelen Gods, die daer yubilierden ende vroelick weren ende grote ghenuechte hadde in die vuericheit ende devocie, die de hilige ziele daer te handen toech; want si geerne bij sijn dengenen, die suver hande opheffen in den gebede als sancte Beernaerdus secht.