web maakt gegevensbestanden op de aangesloten computers toegankelijk voor de aangesloten gebruikers, die van computer naar computer kunnen ‘surfen’ op zoek naar informatie. Elk bestand heeft een uniek adres (de URL: Uniform Resource Locator). Dat is een lettercombinatie die begint met http://. Zo duidt de URL http://www.ucalgary.ca/~scriptor een reeks van bestanden aan die te vinden zijn op de centrale computer van de universiteit van Calgary in Canada, te weten ‘The Electronic Scriptorium’ waarover ik in Madoc 10.4 iets meer zal vertellen. Je kunt het World Wide Web vergelijken met een onbegrensd prikbord, waar de positie van elk bereikbaar bestand door middel van de URL is vastgelegd. Dit prikbord is drie-dimensionaal, want achter elke URL gaat een schat aan informatie schuil, waarin de gebruiker moeiteloos kan doordringen.
Gewoonlijk brengt de URL de gebruiker bij de eerste pagina van een bestand, de zogenoemde ‘homepage’. Op zo'n ‘homepage’ kan men kiezen uit allerlei opties, die opgeroepen kunnen worden door met de muis op de gewenste optieomschrijving te klikken. De volgende pagina biedt dan weer nieuwe opties enzovoort. Op deze manier dringt de gebruiker steeds dieper door in het bestand tot de gewenste informatie is gevonden. Het is dan vaak ook mogelijk om het gezochte deelbestand (bij voorbeeld een afbeelding van een handschrift of schilderij, of de gecomprimeerde bestanden van een computerspel) naar de eigen computer te kopiëren en daar op de harde schijf op te slaan.
Veel web-bestanden bevatten verbindingen (‘links’) naar andere computers, zodat het wel denkbaar is dat men op zoek naar de tekst van bijvoorbeeld The Wife of Bath's Tale uit Chaucers Canterbury Tales begint bij het bovengenoemde Canadese Scriptorium bestand, maar via de aldaar geboden opties en ‘links’ uiteindelijk belandt op de Britse computer van het Chaucer-project om daar de gezochte tekst in te zien. Via het aanklikken van de op het scherm blauw oplichtende ‘links’ gaan de sprongen van computer naar computer bijna ongemerkt, zelfs al zijn de bezochte computers een halve wereld van elkaar verwijderd. Aangezien al dit verkeer geregeld wordt door computers die dag en nacht werken, hoeft men ook met de tijdsverschillen geen rekening te houden. Zo heeft de WWW-gebruiker ‘the world at his fingertips’. Zelfs de afschrikwekkende URL's vormen daarbij geen belemmering. De programma's die het verkeer op het web regelen en ervoor zorgen dat alle verzonden bytes tot het correcte beeld op het scherm van de gebruiker leiden, bevatten namelijk een zoekfunctie die het mogelijk maakt informatie over een bepaald onderwerp te vinden zonder dat men de URL's weet.
Auteursrechtelijk beschermd
