Maatstaf. Jaargang 41

[p. 153]

Roland Jooris
De religie van het leven

Bij de gelijknamige schilderingen van Raveel in een kapel te Machelen - aan - de - Leie

Al het geschapene
met zijn symbolen, de ziel
van de duif, de gezeefde
ontledigde diepte in het dichte
roggeveld, de dorst
van het brood in het magere
water gereinigd,

de adem
die de adem inhoudt
als hij luistert naar de afstand
tussen de woorden
die het verband tussen
de dingen is,

het lam
uit het leven verrezen
kijkt naar de verbazing
in ons, zoals het daar
staat, het lam, in de lichtval
achter het koren
op een plek van schamel
wit, geschilderd
uit verwondering,

[p. 154]

 

afzijdig

 

de man op de landweg,

 

wat hij daar in de verte hoort

 

over religie, kunst, milieu en

 

wetenschap, het heeft hem

 

nooit bekoord,

 

hij denkt er niet eens het zijne

 

van, hij denkt aan spreeuwen,

 

paling in het groen, aan de vrouw

 

van zijn buur,

 

hij ziet de moeder met het kind

 

dat stoeit en stoort tijdens de prediking,

 

hij vindt zijn rust

 

in de onwetendheid

 

van dit geteisterd oord,

 

 

 

wij met het gekruisigde

 

in ons hoofd, met het gespijkerde

 

hout, de paarse geseling in het tegenlicht

 

van zijn dood,

 

wij met de vernietiging

 

in ons, het vuur, met het bloedend

 

vierkant,

 

wij, aan de beelden voorbij, de verschuivingen,

 

de wisselvalligheden,

 

wij worden als de boom

 

die de kleuren vertakt

 

en zich bezint in zijn ongrijpbare

 

mathematica

 

 

 

wij worden geest

 

in het vlees van

 

het woord