Maatstaf. Jaargang 41

[p. 27]

Harmen Wind
Gedichten

De schepper

Geen zee gaat hem te hoog: hij houdt
zijn woord; het is hem een belofte
die dadelijk wordt ingelost. Nooit of te
nimmer werd daarop vergeefs gebouwd.

Hij brengt de waarheid die hij spreekt
helder in beeld, hij stelt zijn wetten,
weet regels naar zijn hand te zetten:
Pascal verstomt, Pythagoras verbleekt.

Maar wie met deze ongeëvenaarde
tot ademloze hoogten stijgt
en in de luister wandelt waar de
dag door geen avond wordt bedreigd,
alsof zich eeuwig leven openbaarde,
die vindt de dood zodra hij zwijgt.

[p. 28]

Gemeenschap

Mijn mond en handen raken aan
de zelfkant van het onbekende.
Tastend ervaar ik haar. Ik ben de
ontdekker, zij laat mij begaan.

Maar strikt in mijn bestaan besloten
blijft wat ik waarneem. Buiten mij
is alles van mijn weten vrij.
Zij is een ander. Lotgenoten

zijn wij in de beperking van
dit lijf, dit hoofd, deze gedachten.
Ik ben wat ik begrijpen kan.
Tussen bekennen en verkrachten
zal ik niet verder komen dan
haar als gemis onmisbaar achten.

Weerzien

Je bent er nog. In deze zachte vreemde
heb je op mij gewacht. De deur staat aan.
Mijn lippen raken je. Ik neem de
stille bewijzen waar van je bestaan.

En naar de dood getekend door de jaren
hervinden wij met onze ogen dicht
het leven in eenvoudige gebaren.
De eerste merel zingt het donker licht.

De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken
op uit de nevel, aan de overkant
het bos waar zich de herfst laat ruiken.
Ik voel je vingers grijpen in mijn hand
bij een gerucht terzijde in de struiken.
De zon gaat op over dit avondland.

[p. 29]

Bruggehoofd

Een witte kust. Kwartier gemaakt,
een fort dat in zijn voegen kraakt.
Onpeilbaar is de oceaan
en ondoorgrondelijk de aarde.
Al draag ik bergen wrakhout aan,
ik weet: het is van gener waarde;

dit is de grens van zee en land,
hier houdt geen nederzetting stand.
De grote onaantastbaarheden
maken mij tot een banneling,
die zonder toekomst en verleden,
altijd zint op bevestiging

en die, wat hij ook vindt, altijd
verloren gaat in eeuwigheid.