Maatstaf. Jaargang 36

(1988)– [tijdschrift] Maatstaf– rechtenstatus


Ilse Starkenburg Gedichten Schiermonnikoog het eiland rondlopen aan de uiteinden ben je alleen er stopt een busje mensen lopen even een eindje lopen weer met de hele groep naar het busje stappen in rijden weg zij brengen de nacht door op het midden van het eiland ik slaap niet drijfzand omringt de ogen.

[pagina 51]
[het waait en de witte aap] het waait en de witte aap beweegt zijn armen nadat hij alles was vergeten roerloos naar me staarde mijn aap had een black-out ik dacht dat hij spoedig zou verdwijnen in de sneeuw toen we samen leefden spraken we af: zo is groeten, zo wenken maar nu geeft hij een teken dat ik nog niet ken welke kracht brengt de wind hem? ik wil gaan naar de plaats waar het waaien begint.