Maatstaf. Jaargang 34

Esther Jansma
De matriarch

Dit huis omcirkelt duizend beelden
die uit mijn moeder zijn ontstaan.
Er is geen mens, die me uitputtender
bewoont: zelfs wat aan minnaars
door me stroomt heeft nu haar stem.

Als ik haar zie, word ik een dwaas
die woorden rijgt tot slingerende
Tinguely-machines. Klang. Kling.
Mijn moeder gordt haar tanden aan.
Ze lacht en lacht. Zo regelmatig.