Maatstaf. Jaargang 33

[p. 68]

Rob Schouten
Gedichten

Mooie pinksterdagen

Die tongen, eerst nog op het hoofd
en daarna dat verward gepraat
tegen voorbijgangers op straat
- ik zou het niet hebben geloofd.

De Duitse hippie die verdoofd
z'n Volkswagenbusje verlaat
en voor achthonderd pop afstaat.
Hoe noem je dat ook weer: gestoofd.

Het kan allemaal best zo zijn
pal voor een peepshow op 't Rokin,
maar waarom niet die provinciaal
op een ns-dagkaart of mijn
fijn ongelovige vriendin?
De zon beschijnt ons magistraal.

[p. 69]

Vacantie

Kade des dorps dat niet van sneeuw
zo wit ziet en waar ijs direct weer smelt,
het nergens over hebbend erg ver weg.

Katten verzorgd door regenjassen,
andermans zonnediensten op een stapeltje
op tafel tussen krimpende belangstelling
van de Postcheque en Girodienst.

Moeizame bestellingen bij kinderen nog
van oude ouders in deuropeningen;
de vroegste laatste bussen (waar de kaartjes?)
en zee voortdurend tussen bergen iriserend.

In de verkeerde maar tenminste snelle krant
Mats' tennisnederlaag en ook niet opgeroepen
tot en met de beursberichten aan toe.

Tijdens het avondeten, voor de derde keer
bij dat gezellige ding buiten naast die buggies
- zij die bij mij neemt eh ook maar tzatziki -
wil ik onverwacht op vacantie met een c.

Zwart-wit naar Drenthe of drie dagen Luxemburg,
de stad een paar jaar na de Bezetting eens uit,
nog verre van geconcipieerd, moeder de bruid.