Anna Filangeri
Portfolio
De in 1901 in Torre Annuziate bij Napels geboren Anna Filangeri stamt uit een oud adellijk geslacht. De Filangeri's hebben een belangrijke invloed gehad op de maatschappelijke en culturele ontwikkelingen in Italië. De familie telde tal van kunstverzamelaars, verzamelaars van schilderijen in het bijzonder. Een voorvader van Anna Filangeri, Gaetan Filangeri, die leefde van 1752 tot 1788, publiceerde tussen 1780 en 1788 een zevendelig werk over de algemene regels voor de wetgeving. De Heilige Stoel plaatste het boek op de Index. Er verscheen ook een Franse vertaling van het werk onder de titel Science de la législation. Vertaler Benjamin Constant annoteerde het werk dat, hoewel onvoltooid en volgens gezaghebbende critici te snel geschreven, een zekere reputatie is blijven genieten. Een gevangenis in Napels werd vernoemd naar Filangeri. Aan het eind van de negentiende en in het begin van de twintigste eeuw hadden de culturele bijeenkomsten bij de familie Filangeri traditionele vermaardheid. Een grootvader van Anna Filangeri was oprichter en eigenaar van de Banco Filangeri die later is overgenomen door de familie Rothschild en vervolgens de basis zou vormen voor de huidige Banco di Roma.
Anna Filangeri tekende als kind al veel. Haar tekeningen zijn ongedateerd gebleven. Een zelfportret uit 1931 is een van de weinige werken die men heeft kunnen dateren. Veel tekeningen zijn de neerslag van nachtelijke dromen en paranormale ervaringen. Frans Duister noemde haar werk in Kunstbeeld een getekende vorm van een innerlijk dagboek, waarin visioenen, droomrestanten, herinneringen, gedachten en intieme emoties vastgelegd worden. In 1931 debuteerde Anna Filangeri literair met de gedichtenbundel Una casa non finita. Daarop volgden nog de bundels Clima e paessaggi, Amoro oleandro, Virgo e terra, Il ramo e le radici, en Una casa su L'Acqua. Een Franse keuze verscheen in 1952 bij Pierre Seghers onder de titel Un jour est une Vie.
In 1947 is Anna Filangeri getrouwd met Rodolphe Banet die zij in 1944 in Napels voor 't eerst had ontmoet. Banet, die eigenlijk Ruben Sarfer heette en in 1901 in Warschau werd geboren, had toen al heel wat omzwervingen achter de rug. Op vijftienjarige leeftijd was hij al betrokken geraakt bij de Russische revolutie, hij vocht mee in de bolsjewistische gelederen tegen detsaristen. Rond 1923 keerde hij naar Warschau terug om zich in 1930 in Berlijn te vestigen. In 1932 vlucht hij naar Parijs. Hij is dan statenloos en zonder verblijfsvergunning en wordt gedwongen in de bossen buiten Parijs te werken. In 1936 gaat hij schilderen. In 1939 meldt hij zich als vrijwilliger. Hij wordt krijgsgevangen gemaakt in 1940 maar weet uit een kamp in Oostenrijk te ontsnappen. Hij vlucht naar Spanje waar hij de naam van zijn zwager - Banet - aanneemt. Na nog wat avonturen sluit hij zich bij de Engelsen aan en belandt in 1944 in het kort tevoren bevrijde Napels.
Tegelijk met werk van Anna Filangeri werden 110 paneeltjes van Banet afgelopen zomer tentoongesteld in Galerie Krikhaar in Amsterdam.
Auteursrechtelijk beschermd
