Maatstaf. Jaargang 33

[p. 31]

Anton Korteweg
Plaatsen

Langs de Raephorst

Ik heb niets tegen je maar moet
de hele dag al beleefd blijven, want
dat is mijn vak. Van acht tot negen
benadere men mij beter niet.

Dat je me inhaalt, best, dat je maar naast
me rijden blijft, vooruit, maar dat
je me wijst op de bloedrode ochtendzon, de
reigers - hoe roerloos -, en ook nog vraagt
naar vrouw en kinderen, dat maakt

dat ik moet vaststellen dat naast mij
een kwekkende klootzak fietst. Wat,
's morgens om half negen Langs de Raephorst,
niet zo behoort te zijn.

Ons dorp

Gisterenavond, bij vrienden, gehoord dat
de befaamde jonge hoogleraar P, van
wie wij dat nooit gedacht zouden hebben,
na enkele maanden was teruggekomen bij
zijn inderdaad wat stijve vrouw en lieve
kindertjes, na maandenlang gedonderjaag met een,
natuurlijk briljante, studente.

Vandaag zagen we het lopen, het echtpaar, gearmd, grut
voor zich uit, in de regen van de professorenwijk.

Waarop de mijne zei dat het dus niet
waar kon zijn geweest, roddel en achterklap, ik
dat het er heet aan moet zijn toegegaan - het
was dan ook een naar gezicht. Arme studente.

[p. 32]

In Deventer

Diep alleen in Deventer.
Ongestreelde zinnen.
Regen. Moest getroost.

In een bioscoop
draaide Eropolis.
Noodgedwongen naar binnen.

Brilletje afgeveegd.
Kon ik ten minste kijken.
Bleek het Er op los.

Die naar jou zocht, trof
kaakslagen en lijken.

Best

Een zeventiende-eeuws theekopje van Chinees porcelein met
de beeltenis van Martin Luther uit de collectie van
wijlen de heer O.T. de Villiers Rooseboom in een toren van het
laat-gotische stadhuis van Vianen moet kunnen.

Daaraan te moeten denken op woensdag 11 januari 1984
's morgens omstreeks half elf in de trein tussen
Boxtel en Eindhoven en op weg naar Hasselt, niet.