Maatstaf. Jaargang 28

[p. 53]

Anton Korteweg Gedichten

Jong talent

Veertien jaar ouder dan Perk,
Lodeizen tien jaar voorbij,
De Genestet ruim gepasseerd.

Jaarlijks één jaar méér te oud
om jong, veelbelovend te sterven.

Haar groeit thans uit de neus.
Oren moeten geknipt.

Den Haag Centraal

Wat laat U mij nu toch weer lijden, Heer!
U weet toch, hoe ik aan het tobben ben
en tastend rondga? Waarom laat U dan
mijn blik zich hechten aan een helgeel apparaat
met knoppen en met gleufjes en de tekst
‘Zoek uw bestemming en druk dan de knop in’?

[p. 54]

In de mist

Je kan het vaak doen,
of minder,

Met eigen lief of
dat van een ander,
met dat van niemand of
dat van nog niemand.

Je kan het zus doen,
of zo,
of, als je jong bent,
eerst zus en
dan zo,
of omgekeerd.

Maar hoe vaak, met wie en
hoe dan ook:

een stoombootje in de mist
er na.

Moeders

Moeders, oud al, met pepermuntjes en
ontroerend malle hoedjes, moeders die
altijd al wisten dat al haar verloren zonen
dromen ooit nog eens veilig thuis te komen -

van al de soorten die nog nooit vergeefs
zich op mijn zoonschap wisten te beroepen
is dát soort wel het moeilijkst uit te roeien.