De Plastic Zak
Stedum, 6-3-'78
Aan de Redaktie van Maatstaf
Geachte Redaktie,
Naast mijn aktiviteiten als vertaler - bij de uitgeverij Polak & Van Gennep verscheen in '75 een door mij vertaalde Illuminations van Rimbaud, verschijnt in mei '78 mijn vertaling van Flauberts Salammbô, en zal begin '79 mijn vertaling verschijnen van Saint-John Perses Eloges - ben ik sinds jaar en dag bezig met het schrijven van eigen proza en poëzie.
Nu ik na langdurig en intensief arbeiden aan Flauberts Salammbô de vertaling hiervan heb voltooid, wil ik de eerstkomende tijd de meeste aandacht besteden aan mijn eigen werk, omdat ik dit van fundamenteel belang vind voor mijn gehele literaire bezigheid. Ik heb mij gezet aan de bundeling van mijn gedichten. Voorlopige titel: Enkele Nietigheden Daargelaten.
Op een vroege periode na - ik publiceerde in het Jong Nederlands Literair Tijdschrift en in Soma - heb ik met mijn eigen werk niet aan de weg getimmerd. Naar mijn mening droeg dit werk een nog te experimenteel karakter. Mijn vertalingen van Rimbaud en Saint-John Perse beschouw ik als experimenten met de taal die er uiteindelijk toe moeten leiden het vers in het Nederlands uit te tillen boven de louter experimentele fase, waarin het via de belangrijkste naoorlogse stroming, de Vijftigers, uiteindelijk verzand is. De lezer die aanvankelijk bevrijd werd uit een staat van klassieke versuffing, dreigt nu bij een goed deel van onze eigentijdse poëzie die voortborduurt op het experiment, of die als een reactie daarop teruggrijpt naar een nagenoeg inhoudloze vormvastheid - de lezer nu van deze vaderlandse poëzie dreigt het spoor volkomen bijster te raken.
Het gedicht moet meer zijn dan een experiment. Het moet op zichzelfstaand, aanwezig zijn, een objectieve kracht uitstralen. In de overtuiging dat deze kracht eerst dan op de lezer ‘werkelijk’ overkomt, als de krachtlijnen in het gedicht wijzen naar één centrum, daarvan uitgaan, streef ik ernaar het vers op te bouwen uit taalelementen die tezamen één centraal beeld vormen. Alsof het een Chinees karakter of hiëroglyfe is - samengesteld uit verschillende streken - die de lezer die het teken herkent de energie verschaffen om door een tot nog toe voor hem duister gebleven gebied te gaan, de weg naar zijn eigen, diepere wezen te realiseren.
Hierbij sluit ik enige verzen in, in de hoop dat u ze geschikt vindt voor publikatie in uw blad. Met vriendelijke groet,
Hans van Pinxteren
schieten vonk in het heelal
doemt het eenzaam karakter
over het sombere watervlak
speelt door hangende wilgen
de zon met zilveren glans
boven het dak met sporen sneeuw
van de woning aan de overkant