Maatstaf. Jaargang 26

[p. 84]

Adrie van Griensven Wandtapijt, bede, privilege

Kuisheid heb ik hooggeschat, onrust is ermee
niet verstoten, de eenhoorn
uit jaloezie, wenst niet louter kopjes te geven.

Je gevonden waar herten drinken,
tussen mille fleurs, gewoven
spaanse ruiter, blauwe monnikskap en gele;
verlegen, op afstand loert de morgenster.

‘Lok me uit mijn materie -

van tasten slijt ik niet,’

tot in details blijft hij de begunstigde,
zijn halfhoge laarzen gepast, gespreid op bont
is hij zeer genegen om mij
weer geborgen te weten.