Maatstaf. Jaargang 24

[p. 13]

Boudewijn Maria Ignatius Büch Twaalf liedjes over dood

voor Bernadette
‘My Love's Bigger than a Cadillac’
[The Scorpions]

je smaakt naar
autoos & rivieren
schatert, vraagt:
verleid mij niet
dit zijn kwartieren
alsof ik nooit
heb liefgehad

ben ik Werther
dodelijk vervat
in werkelijkheid is
literatuur
of ben jij
vers als reinkultuur

[p. 14]

‘The Bed; Filled with her Poetry and Stuff’
[Lou Reed]

droom ik dat dromen
is verliefdheid slapen

uit fotoos & verhalen
moet ik haar liefde
samenrapen
in dit voltrokken ledikant
waaruit tevergeefs
de vogel verlost
was opgevlogen

proviand
bleef dit voor jaren
onvermogen
zingt het
met de smart te paren

Zonderlinge tuin
[Jozef Mehoffer]

daar hangt de Prins
gepenseeld & terpentijn
draagt hij rode bloemen
of ruik jij jasmijn

meisje kijkt het uur
handgeschilderd blauw
ik droom de naaktheid jong
maar ontvlak met jou
de muur, museum & katalogus
gesproken aan de tee
kus
jij verft mij rood

doek bedoelt
verschoonde dood

[p. 15]

In My White Room
[Cream]

dit morgenlicht valt
angstig in mijn bed
Aimez-vous Brahms
als oker, violet

gelezen liefde zet
zich om in taal
die ik door jou versta

geen lied is vaders doodsbezit
maar zingt hem achterna

na regen komt-
verlang ik jou
etcetera

Can't You Hear Me Knocking
[Mick Jagger]

ontroostbaar
zong ik de wijn toe
in betraande duisternis
en bracht
haar brief
gebroken rendez-vous

terwijl het vers wacht
op de lege tafel tuis
herleefde ik de jongen
in het gekkenhuis
totdat de ochtend
wanhoop openviel
en lied besliep
tot taalasyl

[p. 16]

Out of Time
[The Rolling Stones]

dit is voorbij
het uur
van kruisdroom
& kwetsuur

o vader, meisje
aan het lied
onttrokken
verenig dood &
jongen onverschrokken
want hier zingt
het tweevoud
van de pijn

ik ben verdriet

zo moet het zijn

‘Congratulations; You've Gone and Broken Another Heart’
[Mick Jagger]

waarom ik schrijf
is niet begrepen
ik dicht syntetisch
kunstgrepen
die zingen van:
ik heb je lief
& weet niet wie
je was zo mooi
maar meer nog poëzie

ik wilde dat je smorgens kwam
in kleren die ik kende
of hoe je lachte
toen ik sprak: ellende
werd angst als ziekte
van de kleine naamgenoot

vertrok je ongemerkt
zoals vader, Prins & dood

[p. 17]

 

ligt nu het lied

 

onbemind

 

of leeg

 

& wat ik terugvind

 

noem ik eenzaamheid

 

 

 

o lief

 

het afscheid

 

ging je zelfs vertederd

 

 

 

ik maakte taal

 

die jij vernedert

‘Wenn alle untreu werden, so bleib ich dir doch treu’
[Novalis]

o lief, deze nacht moest vergeten
treinen, drank & medeweten
met de Prins gestorven
als taal dronken droomt
bedorven
omdat het lied ontbreekt
smart die smeekt
jouw mededogen
maar dichters zingen toekomst

in twee monologen

[p. 18]

‘Some Other Night You Say: The Kids Are Allright’
[Dory Previn/The Who]

ik nam het dubbellied van lsd
verscheurde doorsnee
van dit jaar
dat herinnert mij
zo voelbaar
in je lijfje dat
de Ander weer bemint

dood zal eensgezind
alleen bestaan

liefde zijn de nachten
misverstaan/
want dit heb je
toch gezegd:
liefste, je vertrouwt mij niet
& dat is onterecht

‘Peace, Peace! He Is not Dead, He Doth not Sleep’
[Percy Bysshe Shelley]

beluisterd kaarslicht:
ik laat je nooit meer in de steek

nu slaapt de Prins volmaakt
verzongen/doodsbleek
werd winter zwartgemaakt
omdat geen dood bedriegt

& hoe het lied vervliegt
in nachten dat ik jou verlang
o liefste, ontsluit de auto
waarmee ik hem vervang

[p. 19]

‘This is the Sea, Then, This Great Abeyance’
[Sylvia Plath]

geloof mij maar voorgoed
versprak je onvergetelijk
de nacht/het vers
in overvloed
verzameld
tussen jou & mij

o van angst dichtbij
hersteld
liefste, kon de Prins
ons toch ontgaan
verstrooid
over dood de oceaan
die jou bevliegt
ik wacht -
omdat jij geheimgeschreven
taal niet liegt

/ als je lacht

One Night with You
[Elvis Presley]

o nacht met jou
om in te wonen
waar taal het
Prinsje kan ontkomen
wisselt toon voor tekst

omdat dit samenzijn
zong langs trajekt
totdat het meisje
werd refrein

nu dood is dood
& toegedicht
zijn lijf
& lied in evenwicht