Maatstaf. Jaargang 22

[p. 57]

Wijnand Steemers Gedichten

Moeder en kind

Zovaak als wij blaatten
Dat wij haar niet zagen,
Maar dikwijls met haar aten,
Wij vielen altijd samen.

Zij wandelde in tuinen
Met bloemen waarin zij uitmuntte,
Zovaak in blauwe tuinen
Waarin zij ons runde.

Zij hurkte in de wei
Voor minder dan voor pluizen,
Ik rukte aan electriciteitsbuizen,
Zodat zij weer hurkte voor mij.

Centaur

Als hij met haar door de kamer walst,
Naakt, centaur met vergeten paard,
Staan ze model voor een Frans Hals,
Preciezer, maar met zoveel vaart.

[p. 58]

Stad in de morgen

Een baby overstemt de haan.
De asemmer brult op de stoep,
Drie huisvrouwen die bij elkaar gaan staan
Vormen een beeldengroep.

De nacht, het kolenhok
Voor onverschrokken kinderen,
Laadde het laatste restje geuzen uit
Die de nacht wilden overwinnen,
Alleen de kleine spaarders
Hoor ik nog na vijven lallen,

Maar ook hun nacht moet vallen.

Spreekbuis

Buiksprekers doen het zwijgen ertoe.
De kippen zonder kop kakelen mij gek.
Misschien zong Brecht nog niet zo slecht,
Al hoor ik liever een roodbontkoe.