Maatstaf. Jaargang 22

[p. 35]

Arie Gelderblom Gedichten

Wachtend

hij was het wachten beu op wat
hij dacht van zijn verlangens, kon
hij dan niets meer dan zijn ziel
door haar vervangen?

hij was het wachten beu op alles
dat iets in hem beloofde, alsof er niets
was om meer in te geloven, diep
over zichzelf gebogen verving hij
hoop door dood, de avond die
geen uitzicht bood dan wachten
op de nacht die maar niet wilde
komen

hij was het wachten beu en dacht
aan niemand meer dan wie het
was die al die jaren hem ontbrak,
een ster die nooit meer glanzen
zou, een vrouw die in hem sprak
maar nu geen teken gaf dat hij
was aangeland

[p. 36]

Angsten

angsten bestormden hem, ze kenden
geen belemmering, omringden zijn lichaam
met raarte, gingen tot hem in terwijl het vreemd was
dat hij wilde zingen

de angst ineens maar stil te staan en
niets meer te kunnen raken met zijn taal
de angst voor grijnzend en gevaarlijk water,
de angst van een gevangene die in hem klopte
als een vreemder bonkend hart, de angst
voor ziektes die hem niet verliet
de angst als een dieper zo diep verdriet
de angst als een te melancholisch lied

terwijl het vreemd was dat hij vrolijk wilde zingen

Uitzicht op het park

terwijl er niemand is dan jij
onzichtbaar als de wind
lopen er honderden met honden

terwijl er niemand is, ook jij niet meer,
verteert het laatste blad en
lopen honderden als dode bomen

terwijl er niemand is, ook de wind
zich in een nevel terugtrekt,
vliegen vogels op groter hoogte

terwijl er niemand is, ook geen begin
van glinstering, verzin ik een list
in het groen van mijn dromen

terwijl er niemand was, ben jij
gekomen, bomen en vogels roep je op
met het blaffen der honden

terwijl er niemand is dan jij
heb ik in het park eigenlijk
een ander gevonden

[p. 37]

Tante Cissy

tante cissy is 67, heeft kanker

eerst werd nog gedacht dat het wat anders was:
de koude plas of een teveel aan gas
maar later, nadat haar aow alweer met f 50,- steeg
was het wel zeker, al weet ze het zelf nooit meer
en lacht ze in het ziekenhuis tussen injektie na injektie
over dat geld en denkt ze steeds tegen de wat stroeve bezoekers
hoe ze die broche zal kopen als ze naar huis mag,
al is alles zeer onzeker sinds ze die hond zag,
ja die hond op haar bed die af en toe blaft
soms naar haar buik hapt en dan weer wegrent
vanwege de volgende injektie die de hond nog groter maakt,
roder of zwarter, in ieder geval agressiever,
laatst beet hij zelfs in haar portemonnee
en leek het ook niet of hij toen een plasje op haar kussen
deed?
de hond die er niet is, maar schielijker
de pijn verhoogt tijdens haar laatstedagen tijd
terwijl mijn vrouw angstvalliger over haar bezoeken zwijgt
mij slechts wat weemoedig aankijkt, zichtbaar iets van plan is,
van plan is de hond te doden, de hond
die maar bijt en bijt, zich in haar resterend rotten verankerd
grijnst en grauwt bij iedere kleinigheid, tot na de laatste
injektie

tante cissy is 67, heeft kanker