Maatstaf. Jaargang 21

[p. 54]

Berend Lasseur Gedichten

Kollekte

om tien over half vijf werd gebeld
het was een mooi jong meisje dat al
toen ik door het keukenraam keek (om
de moeite van hal - vestibule
te vermijden als dat kon) een bus
voor geld hief: werelddierendag

mijn portemonnee was onvindbaar
maar vanmorgen heb ik een stuiver
onder tafel gevonden - het was
een lullig kleine gift maar dat kon
de pret niet drukken (ik deed hem zelf
in de kollektebus en zei toen:)

het is wel weinig maar ik denk dat
mijn vrouw mijn portemonnee meeheeft

ze keek naar het hoopje menslijk schroot
(dat ben ik) en zei: geeft niet hoor

0410721710

Vanmorgen op zoek naar post

vanmorgen op zoek naar post
zag ik een ouwe bekende
met achter haar nog iemand die
ik meteen herkende, jaren
en nog eens jaren terug
speelde ik er vaak tuis en
werd mijn huidige tandarts
een vriendje van me. nu zijn
ze allebei ouder en
ook grootouder geworden
ze kwamen even boven
praatten en keken en de
vrouw van de eks-melkboer gaf
me de helft van de keek die
ze voor haar zoon had gemaakt

en ik? ik was blij, erg blij
net zo blij als popje 10

0111721252

Lampleven

sinds wij ons de lamp aanschaften
die naast mijn stoel staat - het is
ongeveer een jaar geleden den ik -
zijn veel peertjes erin gesneuveld

ook gisteravond weer een
ik heb er geen sijfers van
misschien is het stopkontakt niet goed
misschien ligt het aan de lamp
of is er een andere reden

maar wat me wel droevig stemt zodra
ik eraan denk is dit: hoewel ook ik
ernstig defekt ben heb ik nooit
neiging vertoond kapot te gaan

hooguit gaf ik de wens te kennen
het einde zeer nabij te zijn
maar ieder die ervan schrok, of erom lachte
heeft totnogtoe zijn zin gekregen
en zo zal het wel een tijdje blijven

232722215

Wie wat bewaart

het is al jaren zo
al voordat ik wist of
wenste toe te geven

[p. 55]

 

het kwaadaardig gezwel

 

om het beestje maar

 

een toenaam te geven

 

 

 

het is gegroeid, gegroeid

 

tot het kon laten zien

 

wat het eigenlijk was

 

 

 

nu weet ik het goed ook

 

en jij al niet minder

 

wie wat bewaart heeft wat

 

 

 

en raakt het niet meer kwijt

 

 

 

2512711740

Voor alles wordt gezorgd

stel: ik val in slaap, hier en nu
achter mijn schrijfmasjine en het raam
mijn hoofd voorover, mijn baard in de
letters van het apparaat - dat prikt

ik krijg een droom dat alles stil staat
de wagen van de broodman op de stoep
de zonne-wandelaar aan de andere kant
van de straat en - jazeker - ikzelf

alleen de grammofoon draait door
een ongekontroleerd gebeuren achter me
dat me langaam doet ontwaken en mijn baard
lostrekken - au! - uit het toestel

kijk nu eens! de wagen van de bakker is
al niet meer te zien - de wandelaar is weg
ik kan weer tikken en beneden roept iemand
dat het brood op tafel staat. hoera! ik kom!

058671215