Maatstaf. Jaargang 21

[p. 5]

W.D. Kuik Vijf Waaiergedichten

I Recept voor Charles Conder

Tussen steen en verslenst
verfaaide,
versleten tot op het bot
bleekbeen
slons;
plaatje van kalk krijt en lijm

uit leem op satijn;

dekverf waaier

nul.

II Japanse waaier voor Whistler

Reis naar het noorden grijze lucht verlaat het penseel,
geef aan het papier de waarde.
Kom nu verte, drie bergen wilg,
mistig onder de maan teerbesnaarde
visser in uw bootje of wordt het ezel
op zijn eindeloze os de watervlek,
gek, de reizende dichter
langs het bergpad in de sneeuw.

III Etalageroos voor de redacteur van La Dernière Mode, gazette du Monde et de la Famille

Paars-rose roos fijnbesneden, shantung roos
verdroogde pioen in het fruitglas
speel met mijn gedachten
gaas en eeuwig als de nachtvlinder
of nog minder
de laagste trap, de orde van plezier
der dames,

[p. 6]

 

verwelkt dier uit naald en draad

 

masker make-up zonder reden

 

scherf van het gelaat.

IV De uitzinnige raven, een Venetiaanse legende

voor Manet lithograaf

Verraden zijn naam zijn hart,
eens was er klaarte voor de man van wapenen,
stierf hij in een ver land
want giftig het violet van een liefde
schraal als de lentewind
glimlach van de dood uit Parma.

Het hatelijk aas eet raven
neem dit gebroken brood,
drink de zure wijn
en zwerm uit en sla aan het huiselijk venster
bevlerk de zinnen, drenk bloedrood uw snavel
boden vervuld van venijn.

V Fladderliedje op een gazet-waaier

voor Max Elskamp

Appelmans O Appelmans
karretje met mosselen
stoepier je ruikt het maal,
twee hongerige klanten
Gaston binnen Gaston buiten
achter de cathedraal,
St Anneken St Anneken
éénbeen schuift aan
in de hemel van de zandstraat
was het zien en vergaan.