Maatstaf. Jaargang 20

[p. 832]

jaap harten
noordhollandse zoekplaat

In het rommelige dorp de krakende schommels
verveelde toeristen tussen het groen
en hoog in de takken dora pimento
happend in het bladerdeeg
zij lijkt in niets op helena van troje
ze houdt niet van puin
en is niet fataal
dora pimento zit graag
in de poffertjeskraam

soms ziet ze op zijn hoge pastoorsfiets
een donkere man in het dorp
als een karabijn ligt zijn stok op het stuur
hij mompelt dan onder het zwerk
van troje en ophanden noodweer

dora pimento herkent
de oude man zonder gouddorst
aan de grootste arend gelijk
een oude man tussen bloemen
van wie zij zou kunnen houden

omdat hij een keer bij de bakker
charley chaplin voor haar imiteerde
pas later begreep ze precies
wat hij daarmee had willen zeggen

van goden en troje wist zij niets
maar de man met de stok in het tweedpak
zag zij terug in haar schoolboek naast bloem

[p. 833]

 

twee dichters op eigen erf

 

de éen in een miezerige regen

 

domweg gelukkig in de dapperstraat

 

 

 

de ander met de blik van een arend

 

en het stokje van chaplin

 

starend bij de kleine waterplek

 

die zo stil de wilde avondval weerkaatste

[p. 834]

kwatrijn voor kees verwey (zie pag. 886)

[p. 835]

van links naar rechts: zittend Cornelis Veth, H.F. Boot, Lodewijk van Deyssel, A. Roland Holst; staand O.B. de Kat, Cees Kelk, G. Bomans, Fik Abbing, mevr. Verwey, K. Verwey, Mari Andriessen (deze foto werd gemaakt t.g.v. de 50ste verjaardag van K. Verwey). Zie ook blz. 813.

[p. 836]

voorstudie van het portret door kees verwey op de omslag van dit nummer (aquarel)

[p. 837]

a. roland holst in 1971

[p. 838]

‘mij kwelt de smerte / der dorre bladen, / die langs de paden / nog over zijn...’

[p. 839]

‘eenzaam en wild, koud en hartstochtelijk...’