Maatstaf. Jaargang 20(1972-1973)– [tijdschrift] Maatstaf– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 81] [p. 81] j.b. charles gedichten hemel en aarde Ik ben God, zei de stok, als je dat nog niet wist. Ik ben de boom van het leven en het hout voor de kist. Die op mij hoopt te steunen die zweep ik juist voort, ik ben wreed zegt men, maar toch ook masochist, want ik kruisig mijzelf. Ik ben het Licht en de Mist. Ik ben de geest zei het vuur ik zal jou es fijn branden! Zolang als het duurt riep plagend het water want ik doop je weer uit! wat zal jij lekker sissen. Laat zich niemand vergissen! riep de Vader van boven: en iedereen stil! want ik ga weer wat scheppen maar ik weet nog niet wat ik wil. [pagina 82] [p. 82] hemelvaart Wie komt nou straks weerom, op welke soorten wolken? De wolken die ontbossen en ontvolken? De Heiland van Colijn of die van M.L. King? En jij maar zeggen t'is dezelfde. Ik lach me krom. [pagina 83] [p. 83] wandspreuk Die hier geweld gebruikt wordt doodgeslagen. [pagina 84] [p. 84] haasje over Vijfde verdieping van het ziekenwarenhuis waar tijdelijk mijn evenwichten wonen. Ik heb zo'n wijd gezicht over de gazonnen (gazons is fout, dat zul je voelen) dat ik mijn kliëntele het volgende kan melden. De eerste week en elke morgen zag ik op een gegeven ogenblik van rechts verweg twee hazen trekken naar uiterst links - en ieder die mijn zorgen deelt zal wel begrijpen dat die richting op zichzelf mij enige voldoening schafte - overspel spelend onderweg als 't zo te pas kwam, het haasjeoverspel wel te verstaan. Al jaren hebben de dierkundigen gewacht op een betrouwbare beschrijving daarvan: die zou ik hun nu kunnen geven. Terloops: de manier waarop een haas zijn razend rennen met volmaakt relaxed kuieren kan verwisselen - hij kan ook onverwacht onmiddellijk onwennig even zitten gaan op 't hoge stutje dat hij van zijn eigen kleine lijf maakt - is een uiterst boeiend ja verrassend gezicht door de volwassenheid onder de dieren die daar uit spreekt. Ik ben geneigd om te geloven dat het in het bizonder deze allure is die maakt dat honden hazen zozeer haten. Honden gaan liggen op kommando: Pluto lig! Onder de dieren zijn de honden de proleten. ik houd van hen want ik begrijp proleten, maar zoveel honden zijn rechtse proleten en [pagina 85] [p. 85] straathonden zullen de gelederen weer sluiten ooit: die Fahne hoch! Ach - als deze gedachtenvlucht mij even toegestaan wordt: Wanneer komt Gods Gerechtigheid, waar blijft de dag, want één dag is genoeg, waarop de hazen zullen jagen op de honden? Wanneer zullen de vietnamese boeren op diezelfde dag alle miljarden bommen die zij nu al zoveel jaren geschonken krijgen van de adelaars uit mogen strooien over nette witte suburbs rond de steden van de schietgrage zwijgende meerderheid, tot hun ontbossing, onthuizing, ontbladering, ontvadering en ontkindering? Voor zij de hemel inklimmen tot doodsodemieteren van amerikaanse zuigelingen zouden ook de vietnamezen even moeten handen vouwen, ogen sluiten, leidt ons veilig op onze basis terug. O, Here! en niet om onze eigen verdienste maar door de genade van uw lieve zoon, amen. Ingerukt en opstijgen, zoals ik het de godvergeten klootzakken van Nixons vliegkampschepen op de tv zag doen. Maar ter zake, dit is de tweede week en al de derde dag daarvan dat zich van het tweetal hazen één niet meer zien liet. Zou hij ontbladerd zijn, is hij bij de os en de ezel in de stal gevlucht of hebben herders in diezelfde landstreek hem opgevreten, tracht ik mijn eigen schuld soms met brutale spot [pagina 86] [p. 86] van mijzelf af te wenden, heb ik hem zelf gemarineerd? Het kan, want marineren met goedkope rode wijn en winterwortel, grof gesneden ui en peperkorrels vormt het enige wat mij nog bindt aan de marine, sedert deze de koninklijke soeteneurs van Amsterdam hielp om gitaarspelende jongens op de Dam onverveerd in elkaar te slaan onder het stromen van de tranen van emotie der fascistiese gevoelsgenoten die zich bewogen aan het schrijven zetten van voldane ingezonden stukken. (o ja, ook een laurierblad). Of is hij simpelweg de hort op. En zo ja, was het de linker of de rechter hort? Genoeg, kortom, er is één haasje over. En treurig stel ik vast achter het wijde kille raam op de vijfde verdieping hier bij deze oostelijke wind dat naar Gods ondoorgrondelijke plan één haasje over nooit meer haasje over spelen kan. En jij maar zeggen all the world needs now is love. Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd