Maatstaf. Jaargang 20

[p. 6]

victor e. van vriesland
gedichten^*

laatst was ik...

Laatst was ik nog een keer in Scheveningen,
Verzonken in mijn jeugdherinneringen,
Totdat ik dacht: dit hierzijn is een waan;
Begin en eind zijn eendre wisselingen
Die geen spoor achterlaten... Ze bestaan
Alleen in de verbeelding en vergaan.

* Deze drie gedichten van Victor E. van Vriesland zijn ontleend aan zijn nieuwe bundel Bijbedoelingen, die in september 1972 bij Em. Querido's Uitgeverij N.V. te Amsterdam verschijnt.

[p. 7]

ik droomde dat...

Ik droomde dat ik op een landdag sprak
Maar dat een rouwbericht mij onderbrak.
Ik dacht: nu goed, laat ik dan verder zwijgen,
't Is beter nieuws dan waarmee ik kom dreigen.

[p. 8]

nu sta ik...

Nu sta ik er op dat het gaat als altijd.
Inval is lang geen toeval.
Nu sta ik op de overloop, verloederd.
Het lijkt alledaags,
Maar de eeuwen sneeuwen voorbij:
Een voorlopige toestand
En net echt.