Maatstaf. Jaargang 19

[p. 137]

thomas haastweg
gedichten / uit de cyclus: zo doet men de was

1

rood wit blauw wel mooi
rood: veel soorten mooier

sommige mensen vreten de roden
zulke mensen bestaan

het landschap vanuit de trein:
vol licht en bliksems

bedroefd, want niet vrij
een fysiek gevoel, niets anders

buiten het hek rijden de koetsen
honden blaffen: prikkeldraad

in een soort pyjama's lopen we
op naar het vuile stinkdorp

gelach: om het valse gezang
gras gras en bomen bomen

water uit de put gretig
gedronken: een levend element

[p. 138]

 

wat ik ook dronk

 

at: delight

 

ik kon die angst niet wegkrijgen

 

 

 

wat dat wil zeggen: Verdrietig?

 

 

 

ik weet het weer:

 

wollig wit uitgehaald

 

 

 

hoe is het met hem?

 

hij is helemaal niet meer

 

het einde van het einde:

 

utterly gone'

 

 

 

na de bevrijding lopen

 

twee onmogelijke meisjes

 

over het verleden terrein

 

en schrikken hartstikke

 

 

 

zat van de reis: besef

 

wordt pijnlijk

 

 

 

ik ben niet van plan

 

een oud-strijder te worden