Maatstaf. Jaargang 18

[p. 564]

hans warren
gedichten

Nieuwsgierigheid: te weten
hoe dit af moet lopen, dit leven,
dit al zo oude avontuur, dit vers
dat er mee samenhangt,
en dat nu als een boom in regentijd
weer open breken wil van bloei,
geurige schaduw over je, de horizon
heel laag, de hemel boven de versomberende zanden
waanzinnig hoog, de gaten in de wolken
vol stof en regenstrepen, en kamelen loeien
angstig neerhurkend bij de poort.

Hoe eindeloos verdrietig is dit.

Diep in het achtervakje van mijn portefeuille
bewaar ik een paar haren van je lichaam
die ik eens in de zoveel jaar met een zekere schaamte bekijk.
Ik blaas ze weg in de wind van je land,
stof over je stof.
Het is te gek om los te lopen, daarvoor moest ik komen.
Dit vers, er wordt nog wel aan geslepen,
dit leven, er staat een grenspaal,
maar dit avontuur, opeens is het duidelijk,
het eindigt nimmer.

[p. 565]

oorzaak en gevolg

Die vreemdeling vroeg me, waarom er
geen schapen meer gedreven mogen worden
door Herakleia's straten.
Ik wees hem op de beelden van
Antileon en Hipparinos.

Antileon wierf om Hipparinos,
een overmoedige en zelfbewuste knaap.
‘Haal mij de klok uit 't zwaarbewaakte heiligdom
van Archelaos, de tyran van Herakleia,
en ik zal de jouwe zijn,’
schertste hij tegen zijn smachtende minnaar.
Het was onmogelijk - er vloeide bloed -
maar Hipparinos kreeg de klok
en hield zijn woord van jonge edelman.

Archelaos echter zag de schoonheid van de jongen,
en Hipparinos, ach, wie zal het zeggen,
in elk geval: Archelaos was machtig, Antileon bedroefd.
Hij ried zijn lieveling: willig zijn wensen in,
maar zorgde ook op het rendez-vous te zijn.
De tyran viel, en Antileon vluchtte
tot hem een dichte drom schapen de weg versperde,
noodlottig werd. Wie tekent ook het einde
van de wildschone Hipparinos?

Luister, vreemdeling, ging ik voort: Herakleia,
bevrijd van zijn tyran, wijdde uit dankbaarheid
die bronzen beelden aan het vriendenpaar,
een sieraad voor het forum, vindt u niet, en
vaardigde toen ook een nieuwe wet uit:
Verboden is het, door de straten van de stad
herder, een kudde schapen voort te drijven.