Maatstaf. Jaargang 18

[p. 232]

j.c. van schagen
gedichten

mussen

de theologen
op het dak van het kippekot
zijn er nog steeds niet achter
hoe de kruimels er komen
die soms daar zijn
maar nog veel vaker niet
soms lijkt het wel, of filosoferen helpt
dat doen ze dan ook wel
scheefkops
nadenkelijk
ze zijn het er niet over eens
alleen één ding is zeker:

als de Ondoorgrondelijke Goedheid
dichterbij komt
moet je wég wezen

[p. 233]

sprookje

Daar was eens een klein jongetje, dat niet wist
wat goed en wat kwaad was. Hij vroeg er zijn moeder
naar. Ze zei: wel, goed is Goed natuurlijk. Toen
zei de vader nog: en kwaad is Kwaad, dat is toch
duidelijk! Het kind zag het nu ook wel in en ging
opgeruimd spelen. Maar dit gesprekje had God toch
wel even vertederd - soms gebeurt dat - en hij
zond een zware vrachtauto om het jongetje dood
te rijden. Evenwel, op het allerlaatste moment,
toen het kolos al heel dichtbij was, twijfelde het
kind wéér eventjes - en ging opzij. Het ding raas-
de scheerlings langs hem heen. Zo miste hij de boot.