Maatstaf. Jaargang 17

[p. 323]

ho chih minh
gedichten uit zijn oorlogsdagboek, vrij vertaald door jef last

de taak der dichters

Eens bezongen de dichters de schoonheid der natuur
de bergen, de bomen, de bloemen, de dieren en de kinderen...
de bergen zijn ontluisterd
de bomen ontbladerd
de bloemen verwelkt
de dieren verjaagd
de mensen vermoord
en zelfs onze liederen
dragen een stalen harnas.

[p. 324]

minder waard dan een varken

Ze trokken mij mee als een koe aan een koord
een varken valt zwaarder te dragen.
De mens is minder dan een varken waard
daar moet je niet over klagen.
Een koe wordt aan 't einde van haar leven vermoord,
maar de mens hóórt niet aan het eind van een koord.
Onvrijheid valt niet te verdragen.

Eéns zal hij de slagers verjagen!

gevangenismaal

Voor maaltijd slechts een schotel ongepelde rijst
zonder groenten of zout,
maar denken aan de vrijheid
voegt zout toe aan het eten.