Maatstaf. Jaargang 17(1969-1970)– [tijdschrift] Maatstaf– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 159] [p. 159] jules deelder thuis Het is hem wederom gelukt vandaag voor twaalven op te staan. Hij leest de krant en drinkt z'n thee. Hij neuriet. In Beieren hebben een 63-jarige boerin en haar 30-jarige zoon zich uit angst behekst te zijn voor de ogen van de 60-jarige boer in de schuur opgehangen. Hij vouwt de krant dicht en legt hem op die der voorgaande dagen waaruit hij zich o.m. een Canadees meisje herinnert dat op 9-jarige leeftijd stierf en er uitzag als iemand van 90. Hij zet de radio aan en laat zich voorlichten over rookworst. [pagina 160] [p. 160] op de scene Hij drinkt bier in het kafee waar de klok al 30 jaar op tien voor drie is blijven staan. Hij wisselt wat gegevens uit. Hij weet b.v. niets te roken en krijgt daarvoor in ruil het verhaal van de druiper van Daan. Nieuwe films worden in het kort besproken. Hij vindt een vriend bereid z'n konsumptie te betalen, doet alsof z'n sigaretten op zijn en na een kort gesprek bezit hij 15 witte pillen. Dan gaat hij heen en verbaast zich nauwelijks over het feit dat hij geen enkel spoor laat in de versgevallen sneeuw. [pagina 161] [p. 161] op reis Hij wacht op de tram in een huisje met een weegschaal. Hij weegt 59 kilo met al z'n kleren aan. Achter één der ramen aan de overkant een langdurig zieke op een hoog bleek bed. De kondukteur tracht hem een agenda te verkopen ten bate van een rustoord voor overspannen wagenvoerders. Hij ziet een man die bij iedere halte uitstapt, weer instapt en elke keer opnieuw betaalt. Vorige Volgende