Maatstaf. Jaargang 15

[p. 497]

richter roegholt
angst is dichtbij

Angst is dichtbij
in lucht en water
in het brood dat wij de kinderen geven
angst toen ik een kind was kwam uit Spanje
uit Guernica en Teruel
de fotopagina het filmjournaal
een kind vlucht met een hondje in zijn arm
mijn eerste ruïnes
en karren met huisraad
angst was in een vals attest
een duitse jood moest naar Amerika
een kind beleeft zoiets op afstand
maar hij weet dat angst dichtbij is
angst was in de oorlog om je heen
als je naar school ging met je fiets op de roltrap
dat was in de tunnel in Rotterdam
er konden Duitsers aan de uitgang staan
maar je kon beter doen alsof de angst er niet was

altijd bleef de angst sinds Teruel
sinds Hirosjima sinds Bikini
het geeft niet of het wapen groter wordt
het was al groot genoeg in Guernica
een jongen vlucht rent weg klemt in zijn arm een hond
die hond is toch al dood het filmjournaal
bespaart je niets toont juist het schril effekt
die hond is dood dat kind klemt in zijn arm

[p. 498]

 

iets wat geen waarde heeft dat kind gaat ook gauw dood

 

het was voor niets alles was voor niets

 

 

 

angst is gezelschap wandelt naast je kijkt je niet aan je voelt hem niet

 

maar als je voelt

 

als je de angst voelt voor wat komt

 

je denkt straks komt het weer

 

de oorlog komt opnieuw de lucht wordt slecht

 

dan denk je ook aan iemand die een strobreed won

 

een man met kleine kinderen die leek wel net als wij

 

het leek alsof hij ook geen oorlog wou

 

alsof hij iets begreep van ons allemaal

 

alsof hij mijn gezelschap angst wel kende

 

alsof hij heel gewoon graag met zijn vrouw omging

 

nooit zag je zoiets bij mensen die oorlog maken

 

verbaasd met tranen in je ogen zag je in de krant

 

dat iemand was als wij en oorlog afwees

 

dat iemand jong was en geen oorlog wou

 

zo leek het korte tijd

 

hij won een strobreed op de angst

 

het was niet veel hij werd trouwens doodgeschoten

 

daar denk je aan wanneer je naast je kijkt

 

en ziet dat angst dichtbij is