Maatstaf. Jaargang 15

[p. 422]

jules a. deelder
[Gedichten]

hommage aan een radiotoestel in een londense pub

aan de radio
made in één / twee & dertig
het toestel waardoor dylan thomas
voor het eerst van de wereld hoorde
een wereld vol bederf & angst
waardoor de magere muziek van krisis
knarste uit tijden toen - weet je nog
wel oudje - mensen met een hbs diploma
op de trem stonden hun ogen vol
versleten schoenen
rijdend door steden weerklinkend met
onheilspellende marsmuziek
toen de eerste branden reeds werden
gesignaleerd & gesust door grijze
prelaten vorstinnen & staatslieden
met nobele stem - slaapt zacht volk
van Doodskoppenland! wij waken! -
& weer konden velen met een gerust
hart sterven
het toestel dat later in ekstra
bulletins ging spreken van bloed &
duizenden doden & spoedig ramp op
ramp versloeg & na de katastrofe
de idealistiese toespraken die
leegbloedden in de Echokamers van
de Koude Oorlog & weer later kwamen
de countdowns

[p. 423]

 

aan de radio

 

die nu eindelijk zwijgt

 

overbodig & treurig & stil in het

 

Licht van de reusachtige jukeboks

 

met Nieuwe Geluiden

 

hangt een slordig kartonnen kaartje

 

- the police will be called without

 

warning at the slightest sign of

 

marihuana or pills -

[p. 424]

st. ives

de cliff waarop we zaten honderd meter
boven de branding de koning te rijk
toen ik me niet meer durfde bewegen
uit angst voor het schuim & de scherpe
stenen beneden & casper zich plotseling
oprichtte & danste
roekeloos
z'n rode haar knetterend in het late
licht van de middagzon

een eeuwigheid - hoe lang was het?
2, 3 sekonden? ? - stond hij met
één been boven de afgrond
de zon onzichtbaar achter hem
slechts de stralen als een aureool
rond z'n hoofd

& ik
ik durfde of wilde niet waarschuwen
omdat het te mooi was
& tegelijkertijd
waar

leven maakte plaats voor marmer
adem voor ijs