Maatstaf. Jaargang 14

[p. 931]

johnny the selfkicker
leve de impopulariteit

Door een Provinciale Courant getypeerd
Als een onsmakelijk individu of
Zoals De Volkskrant schreef:
Een kortgedrongen figuur met
Vettig kroeshaar en bollende ogen -
Of zoals terecht Limburgs
Dagblad heeft opgemerkt:
Deze weergaloze viespeuk
Is zo'n groot gevaar
Voor de samenleving
Dat hij alleen nog maar
Voor een psychiatrische
Inrichting is geschikt -
Zoals men ziet een
Arsenaal van fijnzinnig
Opgeplakte etiketten
Die bestemd zijn voor
Onze op een overgrote
Pruilende baby lijkende
Gangsterkoning die (zoals
Dagblad De Tijd schreef)
De meest obscene dingen
Als rotte appels het
Hem zo vijandige
Publiek inwerpt &
Groot is zijn dank voor
Deze lieden die met
Hun treffende karakter-
Analyses aan de tot-

[p. 932]

 

Standkoming van zijn

 

Verdorven Wereldbeeld

 

Hebben meegewerkt -

 

Deze weldoeners die

 

Volstrekt in tegenstelling

 

Staan met de lompe botte-

 

Rikken die niets anders

 

Weten dan in smerige

 

Vleiende taal over

 

Hem en zijn daden de

 

Loftrompet te blazen,

 

Daarmee buiten hun wil om

 

Hem degraderend kastrerend

 

Tot dat wat hij niet moet zijn:

 

 

 

Nee geen moralist

 

Maar een slechtaard met een

 

Hart van steen z'n in lijf,

 

Geen met historisch besef

 

Vervuld zijnd avant-gardist,

 

Maar doodgewoon een werkman,

 

Een potsierlijke poëziefabrikant

 

Die ongenuanceerd en ranku-

 

Neus er met bebloede

 

Bijl op inhakt...

 

Een duivel van allure

 

Die met zijn misdadige

 

Dogmatische leer zich

 

Voortdurend op het scherp

 

Van de schede voortbeweegt,

 

Die als een globetrotter

 

Dwars door een poel van

 

Modder en maden heen

 

Het middelpunt der

 

Aarde haalt om vandaaruit

 

De weg te banen naar de

 

Afwezigheid van ego

 

En geldingsdrang,

 

Opdat hij is en niet is &

[p. 933]

 

Niets anders is dan IS:

 

Een koud kil trilgetal,

 

De echo van een ultrakortegolf

 

En wat al niet meer aan

 

Niet meer te schrijven zaken,

 

Totdat hij door de para-

 

Noïed makende koude die

 

Een dergelijke reis

 

Met zich meebrengt

 

Zo wereldvreemd wordt

 

Dat hem niets anders

 

Overblijft dan met een

 

Gloeiende scheet het

 

Sein te geven om terug

 

Te keren tot de vertrouwde

 

Warmte van zijn kamer,

 

 

 

Alwaar hij onder de harige

 

Dekens van zijn 1 persoonsbed

 

Pogingen onderneemt om

 

Zich van zijn hardnekkig

 

Imago te ontdoen opdat

 

Men nu eens eindelijk

 

Kan zien wie hij nu

 

In werkelijkheid is...

 

Nee geen asociaal maar

 

Een goedmoedige burgerman

 

Die steevast om 11 uur

 

Zijn koffie drinkt met room,

 

Geen ÜBERMENSCH maar een

 

Normaal sterveling die

 

Zich bewust is van zijn

 

Armzalig en tegelijk

 

Kleurrijk bestaan,

 

Die niet alleen op

 

Tijd naar bed gaat

 

Maar ook op vaste

 

Tijden eet &

 

Nooit meer drinkt

[p. 934]

 

Dan 3 glazen bier...-

 

Geen wartaal uitslaande

 

Schizofreen maar een

 

Helder analyseerder die

 

Dikwijls in de knoop

 

Met zijn feilloze intuïtie

 

Een synthese tracht

 

Te kreëren tussen

 

Objekt en subjekt,

 

Verstand en gevoel... -

 

Een pantoffelheld die

 

Gewoon is om na jaren

 

Huwelijk nog steeds

 

Vol schaamte (onhandig

 

Met een kruisklep aan)

 

Er in het pikkedonker

 

Met zijn vrouw op

 

Los te gaan...

 

 

 

Een moderne

 

Jekyll & Hyde,

 

Variërend van

 

Een of andere

 

Halfzachte vogel tot

 

Een op wurging van

 

Bejaarde dames be-

 

Luste psychopaat,

 

Een manische depressief

 

Die als beroepsDOWNPUTTER

 

Met sardonische kracht

 

Uit alle macht

 

Underdogs en hypo-

 

Krieten vervloekt,

 

Om aldus tot het

 

Begin van deze

 

Chaotische cyklus

 

Terug te keren

 

Met echter de

 

Groeiende wetenschap

[p. 935]

 

Dat onze dichter

 

Een wonderlijk

 

Mengsel is van

 

Kriskras door-

 

Elkaarlopende

 

Inkonsekwenties,

 

Werelden,

 

Meningen &

 

Onwrikbare

 

Feiten,

 

Waarmee is

 

Gezegd wat

 

Gezegd kon

 

Worden &

 

Hiermede is

 

Alles gezegd...

 

 

 

Trouwens denk niet dat het hem

 

Nog ene moer kan schelen,

 

Diep weggedoken als hij is

 

In een flitsende hallucinaire

 

Wereld die hem toont hoe

 

Erbarmlijk de beperkingen

 

Zijn van de taal die hij

 

Dagelijks moet bezigen,

 

Hoezeer steeds maar

 

Weer op schandelijke wijze

 

Het griekse begrip HUBRIS

 

Wordt overtreden &

 

Denkend aan hoe

 

Orkanen paradijzen en

 

Stralingen door hem

 

Heen zijn gegaan

 

Vertelt hij FAR OUT

 

Met dubbelslaande tong

 

Hoe in een voor hem

 

Essentiële flash

 

Het tot een rose pilletje

 

Gecapsuleerde HELE BESTAAN

[p. 936]

 

Door een oubollige pop-

 

Fotograaf in een verouderd

 

Filmapparaat werd gestopt

 

Om vervolgens door hem

 

Te worden geprojekteerd

 

Op het strakstaande

 

Vlies van het spansel,

 

Met zo'n enorme eksplosie

 

Als gevolg dat hij nú

 

Nog de in zijn huid

 

Gedrongen splinters

 

Ervaart als een boven-

 

Zinnelijk seksueel gevoel,

 

Dat zich tot op heden

 

Opwerkt als een op

 

Een ejakulatie lijkende

 

Spirituele ekstase

 

Van onnoemelijke graad...