Maatstaf. Jaargang 14

[p. 418]

j.w. schulte nordholt
[Gedichten]

nacht

Nacht van vervulling. De maan
breekt boven de heuvels uiteen
in glanzende golven van licht.

Donkere roofvogels staan
biddende steen aan steen
ernstig in evenwicht,

voor zij ternederslaan,
brekend door alles heen:
engelen van het gericht.

[p. 419]

technische notitie

Metalen stem van een mens
die zich uitrekt in golven geluid,
een spoeldraad galmend geloof
in de grote onzekerheid
van de neon-verlichte nacht.

Wederkomst van een heiland
krast een nerveus schrikdraad
in de koperen rol van de ziel.