Maatstaf. Jaargang 14(1966-1967)– [tijdschrift] Maatstaf– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 368] [p. 368] [Nummer 5] foto: koen wessing [pagina 369] [p. 369] lucebert de verdediging van de provo's de toestand was te schemerig dat wij niet verdwenen er waren te veel woorden voor deze gezichten nat van zweet en angst er waren gezichten die lachende de dood dienden met snelle ontploffende gewrichten aan de kaken met rondborstige tongen op bedden van beton gebonden met gezichten die nooit schaduw zijn voor wie het heet heeft met gezichten vol tepels met bloeddorstige biggen drinkend met de eeuwige hete ui onder hetvoor altijd geopende oog ‘het oog van een provo zal zijn een voor altijd gesloten navel op onze vette overvloedige buik.’ gesloten ogen als pittoreske tegels waarover men kletterend loopt op een keurig geboend gezicht (worldpress) zet men geen vette laars maar in een vette laars zet men een stevige man die goed slaan kan alternatief: men zet de regering af en foltert de waarheid uit al deze hermeties gesloten koppen die haar verzwegen jaren lang? eeuwen lang? waar is de sneeuw van de zomer? waar is het kapitaal van onze nietsnut en waar waar [pagina 370] [p. 370] zijn gebleven al die sterke armen van de lamlendigen? waarheid is: te veel heeft men gedaan om te weinig te doen waardoor het zover kwam dat arbeiders boerden machines loeiden als koeien de grote computer ten leste kakelend zijn windei lei en was er nog steeds van vrouwen en mannen in portieken van pa's en ma's gevrij de waarheid is we hebben niet zozeer bewapend tegen russen en chinezen maar tegen bloedjonge jongens en meisjes die het spelen en dansen verstaan de waarheid is de grootste vijanden van deze tijd zijn: kerels die middels misplaatste illustraties onze ogen als eieren uitzuigen kerels die slapend hun verveelde vrouw meenemen naar weer zo'n recital kerels die stelselmatig picasso '39-'45 uit hun ogen verbannen kerels die hardnekkig negermuziek zeggen als ze armstrong parker coltrane bedoelen kerels voor wie ‘blanke muziek’ maar tot aan de heroïse harteklop van beethoven reikt kerels die o. wilde wel een stoutert willen noemen kerels die kaartenhuizen bouwen voor wie toch niet meer mogen spelen [pagina 371] [p. 371] kerels die het weer niet willen veranderen kerels die alleen de lonen prijzen als ze laag zijn kerels die dichters honoreren die ze nooit hebben aangehoord of gelezen kerels die denken dat hun god is de vriend van iedereen kerels die denken dat zij sterker zijn dan sommige ideeën omdat zij eens wat kleurlingen overhoop hebben mogen schieten kerels die met vork en mes het varken van hun wellevendheid slachten kerels die allemachtig sterk zijn met een heel sterke slaaf voor hun deur kerels die de vele goede architekten van ons land nooit een kans gaven bij town & industryplanning kerels die steeds hun eigen dood oog als een zon op zien gaan kerels die aanbidden de zon van een vorstenhuis die pas opging toen het al nacht werd kerels die nog steeds niet weten dat onze nationale klokken geen klepels behoeven om het laatste uur te slaan om deze bittere waarheid huldig ik de provo's, witte helden van een te winnen wereld alten/ san rogue juni/juli 1966 Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd