Maatstaf. Jaargang 13

[p. 385]

[Nummer 6]

A. Roland Holst
[Gedichten]

Verweesd

Op iets - hij wist niet wat - bedacht
ging hij naar buiten. In de nacht
had het in dat oud grensgebied
gesneeuwd als uit een lege eeuw.
Van leven was er in die sneeuw
geen teken meer in heg of steg
dan enkel en alleen
van ergens ver uit het verschiet
voetstappen naar zijn deur op weg.

Hij keek ernaar en vroeg zich af
of snachts, verrezen uit het graf,
een voorvader hem had bezocht
waar hij te slapen lag. Wat mocht
er wel de zin van zijn geweest?
Wellicht om hem een wenk te geven
voor later, waar in zijn leeg vlees
hij enkel maar
van ademhalen lag te leven?

Hij keek er naar,
en heeft zich, toen het in zijn geest
even nasneeuwen ging, verweesd
zich wetend, weer naar huis begeven.

[p. 386]

Voor Charlotte van Pallandt en Kees Verwey

Alleen vanuit alleenzijn met onszelven
kunnen gevormde waarden wij opdelven
voor onze medemens. Daarna zijn wij
gekscherend onder ons (maar pas na elven).

Hoog bezoek

Voor F. ten Harmsen van der Beek in dank voor haar ‘Geachte muizenpoot en achttien andere gedichten’.

In 't Vagevuur geboren en getogen,
werd zij door Lucifer, gek op haar ogen,
aldaar bezocht. Maar prompt heeft zij dien Prins
der Duisternis met Muizenpoot bedrogen.

Desperado

Tot de tanden ontwapend, smeet hij zijn prothese
Lucifer recht in zijn hoog prachtsmoel, waarop deze
hem toeriep: Met zo'n vijand kan ik zaken doen! -
Voortaan doet hij de Burgerij het ergste vrezen.