Maatstaf. Jaargang 13

[p. 144]

Hendrik de Vries
Scheerlingbloemen

De dwaasheid gluurt om de hoek.
De wijze glimlacht verlegen.
Hij heeft wel wijsheid gekregen
maar niet op eigen verzoek.

*

Dat ge wel uw poes aanvaardt
ondanks: tegenstrijdigheden:
huisdieraard en roofdieraard,
doch uws minnaars ruwe zeden
wilt berispen, geeft mij reden,
echter zonder hier te treden
in een aanloop voor debat,
ernstig te vermoeden, dat
gij 't verschil toch tussen kat
en aanbidder overschat.

*

Zeker: onze inzichten wanken.
Zeker: ons oog speelt ons parten.
Vaak zijn de zwarten de blanken,
vaak zijn de blanken de zwarten.

*

Jawel: - ‘Eén verwenste rommel,
één rotzooi door heel Europa,
om van de rest maar te zwijgen!’ -

[p. 145]

 

Jouw pa gaf de schuld aan opa

 

die sliep in zo doodse dommel.

 

Jij vloekt jouw pa naar de drommel.

 

Zorg jij, geen kinders te krijgen:

 

ze slaan op dezelfde trommel.

 

 

 

*

 

 

 

Welke boer keert met zijn ploeg

 

't hele jaar 't land om en om?

 

Daar, in die kunstenaarskroeg,

 

toont men zich waarlijk zo dom:

 

't nieuwste van 't nieuws, recht of krom:

 

ommekeer, nimmer genoeg!