Maatstaf. Jaargang 12

(1964-1965)– [tijdschrift] Maatstaf– rechtenstatus



[pagina 32]
J.B. Charles Een Pools meisje staande op een stoel voor dr. Hans Joseph Maria Globke, 13 jaar medewerker van Hitler, 14 jaar medewerker van Adenauer. Stel U voor een meisje uit Polen: zij is naakt en zij staat op een stoel, daar staat zij al bijna een uur. En die stoel staat voor de appèlplaats en op de appèlplaats aangetreden staan de gevangenen van Neuengamme. Voor het front van de stinkende voor de hel opgeschreven mannen uit alle delen van Europa loopt een krachtiggevoede officier op en neer als een god met glimmend gepoetste laarzen. Nou stel u dus voor: één keer dat hij langs de stoel komt mikt hij een knipoog naar het meisje dat naakt op de stoel staat en het ongelooflijke gebeurt: het meisje, de polsen gebonden op de rug, spuugt de officier in zijn gezicht! En deze, razend, trapt de kruk onder het kind weg en het koord spant; zij hangt; en duizenden zien haar sterven.
[pagina 33]
En nu komt het. Deze officier is vandaag rechter in Bielefeld, Würzburg, Aken, Mannheim of Münster. ‘Dit is infaam!’ roept hier iemand, ‘die ss-officier was een ander! Die heeft nu in Bremen een net restaurant. De rechtsgeleerde die jij bedoelt heeft alleen de wetjes gemaakt of de vonnissen getekend!’ ‘Veronschuldig dan mijn fout; maar dan spuwde ook het meisje op de stoel de verkeerde duitse meneer in zijn gezicht’.