Maatstaf. Jaargang 10

[p. 893]

Kees ten Haken
Determinatie

Toen het vuur was uitgedoofd
heb ik in de as gezocht
en je klein en verkoold teruggevonden
met alle lijnen nog in je gelaat

Achter je glimlach wist ik
was een verzuurde haat
definitief fini

Omzichtig steunend op een knie
begon ik te determineren
maar alles aan je was zo lelijk
zo verschrompeld
zo oud en zo klein -
zo kon je niets meer van mij zijn

En toen ik in een duistere angst
probeerde je voorzichtig om te keren
viel je tot stof en as uiteen

Ter hoogte van je hart vond ik een steen,
bleek en verruwd, waarvoor ik had gevreesd
en die witheet moet zijn geweest