Maatstaf. Jaargang 10

[p. 619]

Lode Bisschop
[Gedichten]

Ziende van verre...

De klok luidt water op mijn gedempt hoofd
de tijd roept stilstand op mijn doorboorde slaap
de eeuwigheid roept stavast op de sprieten van mijn lichaam
de vingers staan waaiervormig op het lood van het oordeel

ik kreun ontzet op de weergaloze tijdfout
ik vis aanhoudend in het aas van het water
ik steun een meeuwkreet op het snoevend waaien der wind
ik klim vermoeid op het tientenig instrument der dageraad

want waar loopt de dood op een houtblok stil
en hoe kraakt de la op de voetklem heel
ik zie het wapperen van zonlicht op de Schelde
de rivier traagt de zee tot een verholen verschiet

[p. 620]

Stilte

Nu geen gedicht enkel het ademen van de nacht
drukken in een grammofoonplaat dat de jongeren
het ademen horen als ze straks een klassieke of
jazzplaat op hun pickup zetten

en stil luisteren willen of dansen de foxtrot
de jongen zijn arm om de leest van het meisje
de eerste pas is gezet en... hoor het ademen
van ruimte ademen van God en Zijn adem adem

en allen staan stil de handen slap naast hun lichaam
en in de ogen van meisje een heerlijke traan en de
jongen staat in diep zwijgen verloren alleen de
muziek ademt ademt

en de jeugd luistert en ademt en luistert luistert
adem ademend

adembenemend ademend