Maatstaf. Jaargang 10

[p. 484]

Tineke Kaspers
[Gedichten]

Lichaam tegen de angst

jij bent er
gaatjes prikkend
in het vlies van eenzaamheid
waarachter ik dagen
angst
opeet
mij aanschurk tegen een god
en barst
van het lachen
honger
nikotine
dorst -

kijk
in onze handen
ligt de wereld
in deze
wereld van jij en ik
kan ik ademen
bidden
met open ogen
knielen
op het feest van
lichaam
zijn.

[p. 485]

Altijd

angst klopt onder mijn huid
vertrouwd ritme
waarop de dagen zich voortbewegen
zonder woorden
in de plooien van je lichaam
zweet ik mijn angst uit
pijnen
- waarvoor geen tabletjes zijn -
kruipen uit al mijn poriën
vullen het bed
waarin ik wacht
op jou
radeloze overgave
waarmee herinneringen huilend
afscheid nemen
daarna een nieuwe dag
waar ik mij weer moeizaam doorheen eet en praat.

[p. 486]

Ook een gedicht?

nadat de angst
zich heeft laten
wegstrelen
en pas de volgende dag
weer tegen mij op
zal kruipen
schrijf ik met de punt van mijn tong
over je lichaam
in je huidplooien
lieve oude woorden
die ik met mijn lippen
voorzichtig afvloei.