Maatstaf. Jaargang 10

[p. 438]

Charles D'Orléans
Rondeau

Pour ce que plaisance est morte
Ce may, suis vestu de noir.
C'est grand pitié de véoir
Mon coeur qui s'en desconforte,
Je m'abille de la sorte
Que doy, pour faire devoir.
Pour ce que plaisance est morte
Ce may, suis vestu de noir.
Le temps ces nouvelles porte
Qui ne veut déduit avoir,
Mais par force de plouvoir
Fait des champs clore la porte,
Pour ce que plaisance est morte.

[p. 439]

Rondeel

Nu de blijdschap ging verloren
Deze mei, kleed ik mij zwart.
Zo verdrietig werd mijn hart
Dat ik moet zijn zuchten horen;
Ik gedraag mij naar behoren
Tonend het gewaad der smart.
Nu de blijdschap ging verloren
Deze mei, kleed ik mij zwart.
Ach niets kan mij nog bekoren,
't Is de tijd die ons benart,
Stage regen ons verstart
En de dag blijft ongeboren,
Nu de blijdschap ging verloren.

nederlands van h.w.j.m. keuls