Maatstaf. Jaargang 10

[p. 417]

Victor E. van Vriesland
Bij nader inzien

1

Opdat ik u nog beleve,
Ik die reeds veeg word u
Die al vervluchtigt,
Bid ik u, smeek ik u
Vergeef dit leven
Opdat ik u nog beleven.

2

Al schrieler wordt het bestaan. Schaduwen
Schuiven over de Amstel.
Het zijn de gedachtenissen aan de gestorvenen
En hun gedachtenissen aan mij.

3

Nog steeds overkomt mij
Het oude heimwee
Naar een kindheid die er niet geweest is
Vanuit een onwezenlijk heden
Vluchtig maar tijdeloos.

[p. 418]

 

4

 

 

 

Klinkt er een bootshoom? De roep

 

Is al voorbij; nog eer

 

Gemeerd is, is men voorbijgevaren.

 

 

 

5

 

 

 

Boven de stad wordt het snel

 

Donker. De lichten gaan op.

 

Het jammeren van de twee duiven

 

Wordt opgevolgd

 

Door het ijle juichen van honderden spreeuwen.

 

 

 

6

 

 

 

Laat mij in eenvoud mij

 

Bezinnen op het van ouds

 

Bekende eind van het lied.