Maatstaf. Jaargang 9

[p. 799]

J.H. van Dijk
[Gedichten]

Rijk

Nog maar nauwelijks geopend bewegen de regens
en met eendere stemmen buigen de diepten
langzame schermen laag aan staand water
geluidloos ontwaken

Staat goedgemutst in avondlijke heuvels
de duizendkoppig zwaar ademende aarde
grootmoedige ogen teder verdragen
de kleuren van de ontbinding

Zo stralend vervluchtigt de laatste vlucht
in ijzeren bas-reliëfs

Op listige winden echter
traag nadert de eerste hinderlaag
waarin een aardser maan ontwapent ook
de avond boven het moeras

[p. 800]

Nanacht

Reeds sterfelijk waaien de wonderen
uiteen en over het land gaand
buigt het licht de raadsels uit tot sintels
Over waters gezichten huivert de spiegel

In glimlach en vervulling
eenzaam de eenzame rijst
en blust