Maatstaf. Jaargang 9

[p. 192]

G.J. Resink
[Gedichten]

Baboe Han

Zij is mijn allereerste lief geweest,
een lijfmin als voor kinderen van vorsten.
Naamloos kreeg zij mijn naam en mij te torsen
en op een kiekje zie 'k ons één van vlees:
een slanke vrouw en een klein, mollig beest,
dat juist zijn snoetje wegtrok van haar borsten
en schrijlings op haar heup, haast onbevreesd,
naar méér dan melk en snuifzoen hangt te dorsten.

Heeft zij mij door haar dood van haar bevrijd?
Een beetje maar, want hoe dan te verklaren,
dat ik nog steeds mij in haar armen vlij,
haar schoten zoek, haar huiden en haar haren
en dat ik eens, doodziek, zo erasmiaans
mijn lieve God aanriep in haar javaans?

[p. 193]

Oude badplaats

Ik zwem voluit in baden van godinnen,
oermoeders, hemelnimfen en de zon
en wat zich meer zo liet verleiden binnen
al het rijk beeldhouwwerk om deze bron,
die er lang was vóór de cultuur begon
hem voor haar vreemde doeleinden to winnen
en die nog vloeien zal nadat de zinnen
waarin dit vers zich op zijn bron bezon
met alle aarumoeders en halfgodinnen,
badnimfen, vlinderslagen, waterspinnen
en maanvissen verloren zullen zijn gegaan