Maatstaf. Jaargang 9

[p. 13]

J.W. Schulte Nordholt
In memoriam G.M. d. R.

Voorjaar alweer. De vogel licht
zit in het eerste groen te zingen.
Avond. Oude herinneringen.
Hoe jij elke morgen je gezicht

naar het venster hield opgeheven,
en hoe de onzichtbare hand van God
daarop met grijze letters: dood
zonder meedogen had geschreven.

In jou, zoals je daar lag geknield,
knielde een volk, en hief het hoofd
trots naar het licht, alsof het scheen.

Leve de mens, die zo bezield
sterft en de grote vrijheid looft,
biddende door de stenen heen.