Maatstaf. Jaargang 8

[p. 442]

Theodor Storm
1817-1888
Strand

De meeuw vliegt langs het haf heen,

De dag gaat langzaam dicht.

In 't vochtige zand der wadden

Spiegelt het avondlicht.

Gevogelte op hoge benen

Rept zich langs 't water voort;

De eilanden liggen als dromen,

In de nevel gaan zij teloor.

Ik hoor de geheime geluiden

Diep in de modder die gist,

En het schrille roepen van vogels,

Alles zoals ik het wist.

Nog eenmaal roert de wind zich,

En zwijgt, de nacht breekt aan.

De stemmen worden verstaanbaar,

Die uit de diepten ontstaan.

[Nederlands van J.W. Schulte Nordholt]