Maatstaf. Jaargang 8

[p. 439]

A.E. Housman
1859-1936
Als 'k de levenden zie gaan

Als 'k de levenden zie gaan,

't Warm en menselijk bedrijf

Door de straten af en aan,

Uit mijn tijdelijk verblijf -

En de hartstocht en de lust

Zijn in 't huis des vleses sterk -

Denk ik aan de diepe rust

In het huis onder de zerk.

In het land dat niet bestaat,

Staat er niets dat stond weleer.

Uitgeblust is daar de haat,

De vergelding geldt niet meer.

De beminden, doof en stom,

Weten niet wie naast hen ligt.

Nooit meer keert de bruidegom

Naar zijn bruid zijn blind gezicht.

[Nederlands van J.W. Schulte Nordholt]