Maatstaf. Jaargang 8

[p. 254]

G.J. Resink
[Gedichten]

Jager

Hij heeft het oerwoud in zijn huis gehaald:
geweien dreigen boven het buffet;
een zoete honigbeer is hier verdwaald;
twee panterkoppen grijnzen voor zijn bed.

Een schildpad en een kreeft en bloedkoraal
zijn door een oerzee hier eens afgezet,
en een paradijsvogel is zonet
maar uit de tropenhemel neergedaald.

Hij was al ver naar deze beesten heen.
Het spraakgebruik vond hem vel over been,
een schim, een spook, mager als een skelet,
een vrouwenjager, die zich had vergooid,
de dierenwereld in zichzelf ten prooi.

Ik joeg hem na en heb hem opgezet.

[p. 255]

Vulkanisch bali

Niets geeft zo'n ruimte en zo'n intimiteit
als dit aards eiland in zijn oceaan:
waar zee en hemel voor ons openstaan
verinnigt zich de eigen vurigheid.

[p. 256]

Sonnet van de halve

Levend aan de tropenkant der keerkringen
behoor ik tot het evenaarsgeslacht,
dat uit gematigder zones betracht,
steeds twee halfronden kent: twee vereringen

voor vrouw en man; de dubbelbezweringen
van beest en geest, jeugdeeuw en oudedag;
en al de wisselende bekeringen
tot west of oost, God of Walpurgisnacht.

Onder het hart des hemels dierenriem
en diep verliefd op wat de aarde geeft,
leerde ik al vroeg de halfheid te beërven
tussen solair heelal en donk're kiem
om het bestaan te leiden naar een sterven
met de dood, waarmee ik slecht samenleef.