Maatstaf. Jaargang 7

[p. 732]

Max Croiset
Gedichten

September

een schip ging aan de kim voorbij
zijn rook blijft hangen

als rook hangt daar
mijn kijken naar het schip

Meeuwen op het strand

meeuwen weten hoe zij moeten staan
hoe ver van elkaar
een grote hier en daar
tussen wat kleine
om hun groep tot een wonder te maken

Schepping

mensen waren er niet altijd
zij zijn ontstaan

niet altijd was er water
water werd

[p. 733]

 

ik ben er niet altijd

 

ik vergeet het soms

Mijn vrouw zwemt

vanaf mijn balkon zie ik mijn vrouw in zee

een schelpenvisser houdt zijn paard in
om naar haar te kijken

ons beider aandacht is een zee
waarin mijn vrouw zwemt

Gedaanteverwisseling

achteroverliggend op het strand
wordt mijn blik azuur
mijn lichaam ruisen
mijn gedachte horizon

Wandelen

tot hier
tot hier
denk ik
wanneer ik naast haar ga

[p. 734]

 

tot daar

 

denkt éen van ons

 

die straks alleen moet gaan

Samenspraak

golven
gebaren van water

wolken
antwoorden van lucht