Maatstaf. Jaargang 7(1959-1960)– [tijdschrift] Maatstaf– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 692] [p. 692] Giuseppe Ungaretti I fiumi Mi tengo a quest'albero mutilato abbandonato in questa dolina che ha il languore di un circo prima o dopo lo spettacolo e guardo il passaggio quieto delle nuvole sulla luna Stamani mi sono disteso in un'urna d'acqua e come una reliquia ho riposato L'Isonzo scorrendo mi levigava come un suo sasso Ho tirato su le mie quattr'ossa e me ne sono andato come un acrobata sull'acqua Mi sono accoccolato vicino ai miei panni sudici di guerra e come un beduino mi sono chinato a ricevere il sole [pagina 693] [p. 693] De rivieren Ik houd mij vast aan deze verminkte boom eenzaam in deze doline waar het leven ontbreekt als in een circus voor of na de vertoning en ik kijk naar het rustige drijven van de wolken over de maan Vanmorgen heb ik mij uitgestrekt in een urn met water en als een relikwie heb ik gerust De Isonzo met zijn stroom sleep mij glad als een van zijn stenen Armen en benen heb ik ingetrokken en ik liet mij drijven als een acrobaat op het water Ik ben neergehurkt bij mijn kleren bezoedeld met oorlog en als een bedoeïen heb ik mij gebogen om de zon te ontvangen [pagina 694] [p. 694] [I fiumi (vervolg)] Questo è l'Isonzo e qui meglio mi sono riconosciuto una docile fibra dell'universo Il mio supplizio è quando non mi credo in armonia Ma quelle occulte mani che m'intridono mi regalano la rara felicità Ho ripassato le epoche della mia vita Questi sono i miei fiumi Questo è il Serchio al quale hanno attinto duemil'anni forse di gente mia campagnola e mio padre e mia madre Questo è il Nilo che mi ha visto nascere e crescere [pagina 695] [p. 695] [De rivieren (vervolg)] Dit is de Isonzo en hier heb ik mij het best geweten een volgzame vezel van het heelal Het is een marteling wanneer mij die harmonie afwezig schijnt Maar die geheime handen die mij kneden schenken mij het zeldzaam geluk Ik heb weer gedacht aan de tijdperken van mijn leven Dit zijn dan mijn rivieren Dit is de Serchio tweeduizend jaren misschien heeft mijn boerengeslacht hier water gehaald ook mijn vader en moeder Dit is de Nijl die heeft gezien hoe ik geboren werd en groeide [pagina 696] [p. 696] [I fiumi (vervolg)] e ardere d'inconsapevolezza nelle estese pianure Questa è la Senna e in quel suo torbido mi sono rimescolato e mi sono conosciuto Questi sono i miei fiumi contati nell'Isonzo Questa è la mia nostalgia che in ognuno mi traspare ora ch'è notte che la mia vita mi pare una corolla di tenebre GIUSEPPE UNGARETTI [geb. 1888], ‘I fiumi’: Il porto sepolto, 1916; herdrukt in Vita d'un uomo, vol. I, L'allegria [1914-1919]; Mondadori, Milano, 1942 [pagina 697] [p. 697] [De rivieren (vervolg)] en brandde van onbewuste drift in de uitgestrekte vlakten Dit is de Seine in zijn troebele vloed heb ik mij gedompeld en mijzelf leren kennen Dit zijn mijn rivieren in de Isonzo geteld Dit is mijn heimwee dat in elk van hen doorschemert nu het nacht is en mijn leven mij toeschijnt een bloemkroon van duisternis nederlands van catharina ypes Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd