Maatstaf. Jaargang 7

[p. 656]

L.P.J. Braat
Ik ben geen beest...

Ik ben geen beest zeg ik en zie
mijn spiegelbeeld uitdagend aan -
ik ben geen beest dat enkel vreten wil en paren
en onbekommerd vrolijk zijn -
maar toch als ik de reeks van dagen en van nachten
waardoor mijn leven kroop zie lengen lengen lengen
dan zeg ik verder tot mijn spiegelbeeld:
wàt deed je meer en zelfs in bandeloze overgave
dan eten drinken paren en vooral
het mateloos en wroetend denken aan
wéér eten drinken paren...
ben enkel daar ik zelden onbekommerd was
ik meer soms dan een beest?

Eens wiekte fier en wild de liefde
en scheerde telkens weer de felle haat
boven mijn steeds geheven hoofd -
zij zij alleen zouden mij kunnen trekken
uit dit vervloekt dit menselijk moeras
waarin geen beest zijn poten ooit zou wagen.