Maatstaf. Jaargang 7(1959-1960)– [tijdschrift] Maatstaf– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 207] [p. 207] Willem Brandt [Gedichten] Tracé Het einde maar het begin ligt achter de stroomversnelling en achter de immortellen van bergweiden onbereikbaar. Het eind van dit kort verbond ligt achter de regenwouden en achter de gletscherwanden, ijskappen en kraterwond. Het eind van de wereldweg loopt achter de maanbergketen en daarachter en wie kan weten wat daarachter ligt, verder weg. Misschien hangt het wel te kijk in de traan van een negerjongen. Het tracé woedt door hart en longen als de pijn om een ander rijk. [pagina 208] [p. 208] Het einde Het laatste atoom gesplitst zodiakaallicht geworden, puinwolk van gas en stof, ben ik nog enkel straling van een gebarsten heelal: alle materie verloren tot het volstrekte niets. Nu is ons alles ontsloten; behalve het eerste iets. Vorige Volgende