Maatstaf. Jaargang 6

[p. 750]

Inge Tielman
Gedichten

openstaan aan de grens van angst
leven en de liefde niet kennen
onophoudelijk in een ander lichaam
zich vastklampen aan het vooraf
gaandeweg sterven voor het nieuwe

voor het te laat is

de angst is als een dier
dek haar af met de huid
van het onweerstaanbare
voor iedere vrouw is een plaatsvervangster
en voor de man een ander gezicht
sterven doen zij die dood zijn

*

wandel met de stilte langs
vensters van verlangen
- gezichten uit vragen opgebouwd -
lees op de wegwijzers
- idiomen van de gelukkigen -

wij weten niets en
willen steeds meer

wij staan voor niets
desnoods verraden wij
de beste vrienden

het leven is niets
als er geen geld is

[p. 751]

 

de onderwerpen van onze gesprekken

 

zijn de ondeugden van onze buren

 

 

 

wandel met de stilte

 

zie het gebrek aan liefde

 

 

 

maar liefde is het begin der wijsheid

 

daarom geliefden wij zijn ongelukkig

 

 

 

*

 

 

 

wachtend op de trap

 

 

 

de billen hangend achter

 

de voeten met handen

 

de knieën tegen elkaar drukkend

 

- naar een oude chinese gewoonte -

 

 

 

zie ik de postbode iedere dag

 

langs mijn post lopen

 

 

 

maar de tijd verstrijkt met

 

het heengaan en komen van de bode

 

 

 

omdat water maakt afstand

 

zal eenmaal die brief wel komen

 

van een ver land

 

geschreven met verre handen en ogen

 

 

 

en dan?

 

 

 

ik zal het einde schrijven van

 

een nieuw sprookje

 

 

 

ik wacht

 

met het geduld der oude chinezen