Maatstaf. Jaargang 5

[p. 445]

Tessa Martijn
[Gedichten]

Stad

- loop ik -
een zeevogel met nauwkeurig afgebakende voeten
[mijn lichaam slikt mijn stappen]
gaande

door straten met grijze linten

gemeten alle 4 keer in en uit

den treure dat zit wel goed

men heeft het wel bekeken.

horende

de trage woorden van

niettegenstaande

desalniettemin

god ziet u

god ziet u aankomen

[o de onpartijdige bijstand der gebouwen]

gaande
oog in oog met de noodzaak-ogen van de trams
met de ogen van dieren die op de hoogte zijn.

[p. 446]

Twee gedichten

Wij bouwen gedichten van glas
een doorzichtig onderdak voor
autarkische woorden
niet langer het roze geschilderd asiel
voor oude mannen
[troetelpapavers met lege zaaddozen]
verkleed tot een rood en blauw dansje.

wij nemen woorden van beton

van veren

van gras

honden met 4 poten
voor gedichten als Eames-stoelen
gipsafdrukken van voetstappen.

Om het leeggespoelde gat heen
[hartverloren] midden in mijn lijf
vorm ik met handen
wasbare woorden als
appel
vriendelijk drinkwater
bantoe en bantoe

vorm ik met monden
mannen van goeden wille.